23.03.2020
Określone słowa, jak i cały język używany w odniesieniu do epidemii koronawirusa (podejrzany przypadek, izolacja), mogą mieć negatywny wydźwięk i tym samym mogą wzmacniać istniejące postawy stygmatyzujące. Używany język może utrwalać negatywne stereotypy lub błędne założenia, wzmacniać fałszywe powiązania między chorobą a innymi czynnikami, wywołać powszechny strach lub odczłowieczyć tych, którzy chorują. Jednocześnie może to również zniechęcać ludzi do poddania się badaniom kontrolnym, proponowanej terapii czy wymaganej kwarantannie.
Zaleca się, by w komunikacji używać słów, które są skoncentrowane na założeniu „człowiek przede wszystkim”.